My dalej w jesiennych klimatach

Melduję się po miesiącu nieobecności. Czas tak szybko biegnie, chciałabym Was zasypać postami i pisać regularniej. Jak do tej pory nie udaje mi się, ale wierzę, ze taki czas nadejdzie i będę mogła bywać tu częściej. Kochani u nas zmiany, zmiany i jeszcze raz zmiany. Ostatnie tygodnie spędziliśmy jak na wariackich papierach. To mój ostatni post, który piszę z naszego domku, ponieważ zmieniamy miejsce zamieszkania. Już jakiś czas nosiliśmy się z zamiarem sprzedaży mieszkania i w końcu nadszedł ten decydujący moment. Stało się! Sprzedane Uśmiech Już nie ma odwrotu. Jesteśmy teraz o jeden krok bliżej naszych marzeń, naszego nowego domu, większego, pełnego ciepła i spokoju. Długa droga przed nami, ale mam nadzieję, że w przyszłym roku o tej porze będę siedzieć przy kominku z filiżanką herbaty i cieszyć się wraz z rodziną, że spełniło się nasze marzenie, a cel został zrealizowany.

A tymczasem kończymy pakować kolejne kartony, jak dla mnie, końca nie widać. Niby tak niewiele dobytku z dwupokojowego mieszkania, a klamotów i innych przydasiów tysiące. Mąż mnie pociesza, że to nie koniec, że jeszcze przed nami ta ostatnia przeprowadzka, najważniejsza Uśmiech Tak więc gnamy co dwa tygodnie na Mazury i przewozimy swój cenny dobytek, zostawiając rodzinie na przechowanie. Jeszcze trzy dni i przenosimy się do wynajętego małego mieszkanka. Małe nie znaczy, że gorsze. Co prawda musieliśmy je co nieco odświeżyć, bo ściany wszędzie były pomalowane na prawie czarny kolor, łącznie z sufitem. Chyba nie dałabym rady w takiej kolorystyce przetrwać zimy. Depresja murowana i wszystkie butelki z nalewką puste! No trzeba coś zostawić dla gości Uśmiech

Są także plusy z tak częstych wyjazdów do Mazurskiej Krainy. I rodzina się cieszy i robimy spacery po pięknych lasach i odwiedzamy nasze ulubione miejsca. Jesienią te miejsca są najpiękniejsze, bo wszystko jest takie barwne i wyraziste. Ciężko mi było oderwać się od aparatu. Pod koniec września zrobiliśmy ostatnie ognisko tej jesieni. Była piękna, ciepła noc. Niebo pełne gwiazd i zero chmur. Bardzo lubimy obserwować niebo nocą, a jaki tam ruch, jak na autostradzie Uśmiech

DSC_6955k

Continue Reading

Dyniowe love

 

Witajcie po dłuższej przerwie!

Dopiero co zaczęłam pisać bloga, a już brakuje mi czasu na napisanie posta. Chyba muszę się bardziej zorganizować :) A to, co chcę Wam dzisiaj pokazać, wymagało ode mnie troszkę czasu, bo….. dzisiejszy post będzie kulinarny :) Z góry chcę uprzedzić, że nie jestem mistrzynią kulinarną i jeśli w przepisie, który Wam podaję, coś jest niejasne, to proszę wybaczcie. Postaram się szczegółowo odpowiedzieć na Wasze pytania, jeśli takowe będą. Dziś tematem przewodnim będzie dynia :)

Któregoś dnia, wracając z całodniowej wycieczki do domu, zobaczyliśmy stary wóz, stojący na uboczu przy trasie, wypełniony po brzegi dyniami przeróżnych odmian. Później żałowałam, że go nie sfotografowałam, ale może za rok…. Właściciele mają swoje gospodarstwo nieopodal i uprawiają dynie. I do konsumpcji i ozdobne. Oj było w czym wybierać. Korzystając z okazji, zakupiłam kilka dyń jadalnych, których wcześniej nie gościłam u siebie i kilka dyń ozdobnych. Jeszcze do niedawna dynię kupowałam tylko po to, aby zmienić ją w potwora i wsadzić do środka świeczkę :-) I robiła tak za lampion, dopóki nie nastał jej koniec, a potem lądowała w koszu. Dzisiaj też wycinam z dyń potwory, ale potem siup… pod nóż i do garnka. Można tworzyć z niej cuda w kuchni. Zazwyczaj kupowałam dynie duże, okrągłe i pomarańczowe, przypominające wyglądem piłkę do kosza, bo takie najczęściej są w sprzedaży w marketach. Te, które przywiozłam do domu, były zupełnie inne. Zobaczcie sami.

opisik

Postanowiłam zgłębić wiedzę na ich temat zanim je skonsumuję i tak np. dynia zielona to francuska odmiana Muscat de Provence. Wyśmienita w smaku, intensywny pomarańczowy miąższ i pysznie słodki. Doskonała do pieczenia i marynowania. Nadaje się do dań z makaronem i do placków. Dynia Hokkaido o kasztanowym smaku. Ma cienka skórkę, której nie trzeba wcale obierać.  Miąższ ma suchy i zwięzły. Idealnie nadaje się do pieczenia, do zup i do ciasta. Owoce nie są duże i zazwyczaj osiągają do 3 kg. Waltham Butterrnut pochodzi z Anglii, podobna wyglądem do gruszki o smaku piżmowym. Słodka o lekko orzechowej nucie. Doskonała do wszelkiego rodzaju zapiekanek. Bardzo często przyrządza się ją przekrawając na pół, usuwając nasiona, smarując masłem i zapiekając. Koniecznie muszę ją wypróbować :-) I Cotton Candy. Dla mnie to zupełna nowość. Na razie postoi u mnie troszkę jako ozdoba, bo jest śliczna i… biała, a później spróbuję coś z niej przyrządzić :) A tymczasem podaję przepis na zupę z dyni. Przepisów jest mnóstwo. Moja pierwsza zupa jaką ugotowałam z dyni była bardzo pikantna, bo dodałam do niej chili, ale już za kolejnym razem doszłam do wniosku, że najbardziej smakuje mi w takiej postaci.

Kremowa zupa z dyni

500 g dyni

2 cebule

3 średnie ziemniaki

1 marchew

litr bulionu warzywnego lub drobiowego

łyżeczka curry

kilka listków świeżej szałwii

2 łyżki śmietany 18 %

Dynię należy obrać, usunąć pestki i pokroić na kawałki. Marchew, cebulę i ziemniaki obieramy i kroimy na mniejsze części. Cebulę przekładamy do garnka z grubym dnem, szklimy na oliwie. Potem dodajemy marchewkę, dynię i ziemniaki. Wszystko zalewamy bulionem i gotujemy warzywa pod przykryciem do miękkości. Mniej więcej około 30 minut. Całość rozdrabniamy blenderem, aż zupa nabierze konsystencji kremu. Na koniec wmieszać śmietanę i podgrzać całość, ale nie gotować. Dodajemy curry. Można też doprawić solą i pieprzem do smaku. Ja dodaję posiekane listki szałwii, które zniewalają aromatem i świetnie komponują się  z dyniowym smakiem.

DSC_8198

DSC_8199

ko2

DSC_8207DSC_8206

DSC_8213

Kolejny smakołyk wyczarowany z dyni, który zawładnął mną całkowicie (i co roku muszę go zrobić), to dynia w occie. Doskonały dodatek do mięs, sałatek, a nawet deserów.

Marynowana dynia w zalewie octowej z goździkami

2 kg dyni pokrojonej w kostkę

1 szklanka octu 10%

0,5 kg cukru

litr wody

parę goździków

Wodę z cukrem, octem i goździkami zagotować. Zanim ułożyłam dynię w słoikach obgotowałam ją w zalewie partiami około 3 minut.  Zalewamy zalewą dynię i szczelnie zakręcamy słoiki. Pasteryzujemy ok 10 minut. Słoiki z nakrętką typu twist można postawić do góry dnem do wystygnięcia. Jak widać, ja ostatnio jestem fanką słoików z firmy Weck. Urzekły mnie swoim wyglądem. Słoiczków Weck o mniejszej pojemności użyłam również do powideł. Przepis można podejrzeć tutaj.

DSC_8228

ko3

DSC_8219DSC_8240

DSC_8245

DSC_8222_1

DSC_8248

Wytrwaliście ?

Mam nadzieję, bo na koniec mam jeszcze małą atrakcję. Z resztek dyni zrobiłam Pumpkin Pie – dyniowe ciasto. Jego dekoracja jest małą zapowiedzią, o czym będzie następny post ;-)

DSC_8257

Domyślacie się już ?

Napiszę tylko, że będzie strasznie :)

*****

Do zobaczenia!

DSC_8252